نهال

مهرناز کوچولوی ما در تاریخ 98/5/18 باوزن 3200 دربیمارستان مهر مشهد پابه این کره خاکی گذاشت.اونقدر درگیر بودم که نشد بیام واین اتفاق مهم روثبت کنم.هر بار مادر شدن بنظرم یه معجزست که فقط وفقط  یه زن میتونه تجربش کنه.

تصمیم گرفتم وبلاگ روبسپرم دست مهرانه وازاین به بعد قراره مهرانه خانم ک حالا دیگه برای خودش خانمی شده خاطرات خواهرش روثبت کنه.

دوهفته ی پیش خواهرم مهرناز اولین حرفش را زد.او می گفت  اقا ددددو.... من وباباومامان خیلی خوش حال بودیم.من گفتم افرین مهرناز.من واقعا خوش حال  بودم.ازکجامعلوم شاید فردا گفت مامان.من دارم از خوشحالی میترکم.افرین مهرناز.